Blog przeniesiony na http://lettersfromkate.wordpress.com/ .

Notatki z Irlandii

Stany Zjednoczone chcą utrwalenia procesu pokojowego w Irlandii Północnej i doprowadzenia go do "logicznej konkluzji" - przejęcia przez autonomiczne władze prowincji odpowiedzialności za wymiar sprawiedliwości i policję - powiedziała w niedzielę w Dublinie sekretarz stanu USA Hillary Clinton.

na podstawie http://dublin.gazeta.pl/


13 pazdziernika 2009, Hilary Clinton spotkala Naomi Long, Lord Maylor Belfastu w Grand Hall na Uniwersytecie w Belfascie. Rozmawialy o procesie pokojowym, zaangazowaniu Stanow i obecnej sytuacji. Co ciekawe Hilary przywiozla ze soba sluzbe w liczbie ok. 2000 tys osob. Czemu nie mogla zrekrutowac ich sposrod mieszkancow? Srodki bezpieczenstwa. Czy dlugo jeszcze bedzie musialo tak byc?

Wczoraj wrocilam ze spotkania oikos w Belfascie. Nasze zgromadzenie rozpoczelismy w tej samej sali z przemowa tej samej Lord Mayor. Nastepnie mielismy szeroki wybor warsztatow, szkolen, wykladow i wycieczek zwiazanych z tematyka rozwiazywania konfliktow. Wiele kwestii pozostaje otwartych. Ciekawa jest sytuacja mieszanych malzenstw, koedukacyjnych szkol czy druzyn sportowych.

Jednoczesnie mieszkancy chca powoli usuwac slynne malowidla, ktore pojawily sie na murach. Nie chca by ich dzieci ogladaly zamaskowanych zabojcow i pomniki smierci. Z drugiej strony to element ich historii i wielki pomnik walki o niepodleglosc. Ktore racje sa wazniejsze?


W niedzielę jedna z rozłamowych organizacji IRA - INLA (Irish National Liberation Army) wydała komunikat, w którym oświadczyła, iż kończy etap walki zbrojnej. INLA ogłosiła rozejm w 1998 r. W okresie konfliktu w Irlandii Płn. dokonała około 120 zabójstw; dalszych 200 osób zginęło w wyniku krwawych porachunków z jej udziałem. Oświadczenie INLA nie mówi nic o złożeniu broni. Ostateczny termin rozbrojenia północnoirlandzkich organizacji paramilitarnych upływa w lutym 2010 r.

KN

Zermatt

Zermatt (French: Praborgne) is a small town in the district of Visp in the German-speaking section of the canton of Valais in Switzerland. It is located at the northern base of the Matterhorn in the Pennine Alps, about 10 km (6 mi) from the border with Italy.

It takes between four and five hours to get from St. Gallen to Zermatt. It is possible to choose Glacier Express or a normal train. The Express is quite an interesting experience but do it once - you can admire almost the same views from the normal train and you don't have to make a reservation. This pays off, as you may get daily card (54CHF with Halbtax) and the whole Swiss teritory is yours. The reservation costs additional 30 CHF. The route may be attractive for newies in Switzerland but after some time you have seen most of these towns.

Zermatt has a permanent population of around 5,800 people, although the actual population varies considerably through the seasons as tourists come and go. The village is situated at the end of Mattertal, a north-facing valley, at an altitude of 1,620 m (5,315 ft). The valley is a dead end; although the border with Italy is close, it cannot be crossed by road, as it traverses a glacier at an altitude of over 3,000 m (9,800 ft). Zermatt is the starting point of the Patrouille des Glaciers and the Haute Route.

We have decided to choose half of the Glacier Express route. From Andermatt the train went forward in the Urserental valley passing the villages of Hospental (1,452 m/4,760 ft) and Realp (1,538 metres/5,050 feet). Then we entered the Furka Tunnel, leaving the old railway line which climbs the Furka Pass (operated today by the Furka Heritage Railway), to emerge in Oberwald (1,368 m/4,490 ft) in the Goms Valley, in the Canton of Valais. We then continued toward the city of Brig following the course of the Rhone and pass along the villages of Ulrichen (1,346 m/4,420 ft), Münster-Geschinen (1,359 m/4,460 ft) and Fiesch (1,049 m/3,440 ft).

From Brig (678 m/2,220 ft) the train continued to Visp (651 m/2,140 ft), then went through the valley of Mattertal and goes up, passing the villages of Stalden (799 m/2,620 ft), St. Niklaus (1,127 m/3,700 ft) and Randa (1,408 m/4,620 ft), where a spectacular debris avalanche completely disconnected the railway and road in 1991. Täsch (1,450 m/4,800 ft) is an important station as it is the end of the open road, therefore a terminal for motorists. After a steeper section the train finally arrived in Zermatt at 1,616 m (5,300 ft), after nearly 5 hours of our travel.

Liechtenstein during the summer

Last week we have decided to vistid Liechtenstein in the summer (after a visit with M. in the winter). The Principality of Liechtenstein is a doubly landlocked alpine microstate in Western Europe, bordered by Switzerland to the west and south and by Austria to the east. Its area is just over 160 km² (about 61.7 square miles) and it has an estimated population of 35,000. Its capital is Vaduz, the biggest town is Schaan.

Liechtenstein is the smallest German-speaking country in the world and the only alpine country to lie entirely within the Alps. It is also the only German-speaking country not to share a common frontier with Germany. It is a constitutional monarchy divided into 11 municipalities. Much of Liechtenstein's terrain is mountainous, making it a winter sports destination. Many cultivated fields and small farms characterize its landscape both in the north (Unterland, lower land) and in the south (Oberland, upper land). The country has a strong financial sector located in the capital, Vaduz, and has been identified as a tax haven. It is a member of the European Free Trade Agreement.

We have taken a post bus to Malbun, my favourite place in the whole country. There was a teleferique that took us up to the mountains. Views were really spectacular. You can easily get to 2000 m and then take a walk to the nearest peak.

Così fan tutte

Saturday evening is a perfect time not only for parting but for some higher entertainment as well. K and me, we have decided to visit St Gallen Theater to get to know another opera. Our choice was not made by chance. Big names always are though-provoking. Was he really so good creating this piece? Why is it so famous? Why this subject? Così fan tutte, ossia La scuola degli amanti (Thus Do They All, or The School For Lovers) K. 588, is an opera buffa by Wolfgang Amadeus Mozart. The libretto was written by Lorenzo Da Ponte.

There are three Mozart's operas for which Da Ponte wrote the libretto. The other two Da Ponte-Mozart collaborations were Le nozze di Figaro and Don Giovanni.Although it is commonly held that Così fan tutte was written and composed at the suggestion of the Emperor Joseph II, recent research does not prove this idea. There is evidence that Mozart's contemporary Antonio Salieri tried to set the libretto but left it unfinished. In 1994, John Rice uncovered two terzetti by Salieri in the Austrian National Library.

The title, Così fan tutte, literally means "Thus do all [women]" but it is often translated as "Women are like that". The words are sung by the three men in Act II, Scene xiii, just before the finale. Da Ponte had used the line "Così fan tutte le belle" earlier in Le nozze di Figaro (in Act I, Scene vii).

For me the most interestig aspect was how did he feel creating this opera. What is the feeling accompanying the birth of opera? Unfortunately, I may not get an answer. All in all, I enjoyed it a lot. Pity that the audience was mostly in their 50'ties, 60'ties, 70'ties. On our way back, we met youth near the Mc Donald's. They were younger than me, for sure, put with make-up thick as snow on Matterhorn how could you tell their age? How does Madonna feel when she creates new song? The same as Mozart?

a little bit of Swiss traditional music

live from Opening Addresses

I am attending now the Opening Addresses. Ashok Khosla has just started his speech. A few first slides show us how conected we are. Each little action will affect the others. However, there is no comparison in the quality of life. 1.300 million people are suffering from the lack of water. Ashok Khosla calls for the immediate convergence and asking the question: how sustainable is our economy? There is an image of a young girl. She is smilling, looking with hope and trust in her eyes. She is one of people for whom we should develop economically, not the presidents from rich countries.

How big is our ecological rucksack? What can we do to change that? Can we cover the spreading gap?

Dennis Meadows starts with a little exercise. What do we understand by sustainable development? He shows two pens: an expensive brand pen and a cheap pen made from recycled materials. Which one is more stustainable? The question seems to be easy. But after a moment, he explains that the first pen will stay for a long time and will be re-filled, while the second one will be thrown as the ink is more expensive than the pen. Some people after the explanation changed their mind, after being given new information. However, this was only personal opinion. The responsibility is on our side. Will we change our habits? What do we think is more sustainable?

http://www.worldresourcesforum.org/live-opening-addresses

Lunch, dwoch mezczyzn i jedna kobieta

Jak wiele jeden lunch jest w stanie zmienic. Martin, Johannes i ja poszlismy dzis razem na lunch do foccacerii. Po zamowieniu standardowego menu, Martin zaczal opowiedac o swoich projektach. W przeciagu kilku minut wymyslilismy wspanialy nowy projekt, ktory Johannes bedzie prowadzil i jednoczesnie pomoze nam w organizacji Autumn Meeting. "Jak zawszec elementy zrownowazonosci w zwyklej pracy licencjackiej/magisterskiej/doktoranckiej by Twoj promotor to zaakceptowal?"

Trenitalia - najgorszy przewoznik swiata

Taaak... Pierwszym pomyslem byl pociag nocny - na ktory nie dalo sie kupic biletow wieczorem. Drugim pomyslem byl pociag dzienny. Tylko pierwsza przesiadka sie nie spoznila (Diano Marina -Genova Priciple). W Genui nasz pociag najpierw zmienil tor na minute przed przyjazdem, a nastepnie zlapal 20 minut opoznienia. Pomino sprintu w Milano zobaczylam tylko odjezdzajacy szwajcarski expres - nastepny za 2,5h prosze panstwa! Troche zrezygnowana poszukalam kawiarenki internetowej (w koncu czas do pracy!). Poniewaz miala byc po prawej, byla po lewej.
Nowy CISalpino mial na starcie 20 minut spoznienia, a w Arth Goldau juz 35 min. W ten sposob zlapalam dopiero nastepny Voralpen Express, ktory jak nigdy w Szwajcarii zlapal 5 minut. Troche zrezgnowana przyszlam na moj autobus - i 2 odjechala punktualnie.

Monaco

Tego dnia wybralismy sie do Monte Carlo (M po raz drugi zgodzil sie pojechac, z gory dziekujemy). Na poczatku, rano zorientowlaismy sie ze pociag mamy za 30 minut ( a trzeba:umyc wlosy, ubrac sie, zjesc sniadanie i dojsc na stacje). Ale dla nas nie ma rzeczy niemozliwych! Zdazylismy i ladnie zlapalismy przesiade w Ventimili. Znakomity przewodnik pokazal mi palac rodziny krolewskiej, port zaglowek, najslynniejsze uliczki i zakamarki. Ja za to wcielilam sie w role tlumaczki z francuskiego (umowa:nie mowimy po angielsku). Jestem z siebie calkiem zadowolona - jeszcze cos pamietam! Wtedy zobaczylam znak do ogrodu egzotycznego. Pojechalismy na sam szyczyt gory gdzie polozone jest Monaco i dotarlismy do ogrodu pelnego sukulentow z calego swiata. Co ciekawe, na dole znajdowala sie tez jaskinia z dobrze zachowanym stanowiskiem archeologicznym. Nawisy byly zjawiskowe.
Droga powrotna byla torem z przeszkodami w wykonaniu Trenitalia. Jak sie okazuje pociag mozna po prostu odwolac, a nastepny opoznic o 20 minut...

Three words on Monaco

Together with M we have visited Monaco. Officially the Principality of Monaco (French: Principauté de Monaco; Monégasque: Principatu de Múnegu; Italian: Principato di Monaco; Occitan: Principat de Mónegue) is a small sovereign city-state located on the northern central coast of the Mediterranean Sea, having a land border on three sides only with France, and being about 16 km (9.9 mi) away from Italy. Its size is just under 2 km² with an estimated population of almost 33,000. Monaco is the world's most densely populated sovereign country, and the world's smallest French-speaking country. An average person takes only 56 minutes to walk across the width of the country. Monaco is the name of the country as well as the name of its only and capital city. It is often regarded as a tax haven, and many of its inhabitants are wealthy and from foreign countries, making up a majority of the population, at around 84%.

Wloskie specjaly

Wczorajszy wieczor zakonczyl sie uczta dla podniebienia czyli cudowna wloska pizza. Dzis natomiast, udalismy sie do wloskiej knajpki z makaronami. Na wielkim plakacie ukazane byly wszystkie mozliwe rodzaje makaronow- od platow lazaniowych, przez tagiatelle, po spagetti. Po dokonaniu wyborow na naszym stole wyladowaly dwa dania frutti di mare, jeden makaron ostry i jednen mniej ostry. Opisze swoje "Trittone". Otoz pierwszy raz zobaczylam na talerzu nieobranego lobstera i dobranie sie do niego nie bylo latwe. Krewetki tez mialy ogonki i wasiki. Jedno stworzanko mialo tez ostre pazurki ( czesc osob przy stole sie ich wystraszla). To byl dluuggi posilek, ale takie lubie. Do tego bardzo smaczne. Korone smaku przyznajemy malzom w sosie pomidorowym - mniam. Dziekuje pieknie.

Plywanie sztuka dla wytrwalych

Dzien ten minal pod haslem nauki plywania. Mojej dodajmy. Ostatni raz robilam to gdy mialam 7 lat. Potem byl krotki epizod w Krakowie plywania jednodniowego. Potem bylo wielkie "nic".

Rano, po calkiem smacznym sniadaniu, poszlismy do hotelu, w ktorym wczesniej mieszkal M. A tam byl basen. M stwierdzil, ze dopoki nie naucze sie plywac nie wyjdziemy z basenu. Bylo to zgodne z ponad rocznymi obiednicami i na poczatku wydawalo sie bardzo zabawne. Gdy jednak skonczylo sie beztroskie pluskanie okazalo sie ze: woda jest mokra. Bywa tez zimna. Czasem gleboka. I wpada do nosa. To byl chyba najbardziej stresujacy dzien miesiaca. Po wielu godzinach "topienia" cos wyszlo i kulawa zabka zaczela plynac. Albo raczej zabka z przetracanym kregoslupem. A ile nerwow ja to kosztowalo.

Oczywiscie na drugi dzien nie chciala juz wyjsc z basenu.

Diano Marina

Zaczne od poczatku. Dzieki SBB mozna sie dowiedziec, ze Wlochy sa bardzo blisko. Dzo blizej niz nam sie wydaje. Pomysl podrzucony przez M padl wiec na podatny grunt i szybko zaczelam sprawdzac polaczenia. Okazalo sie, ze w pracy nic nowego nie slychac, w biurze nikogo nie ma, tylko wiatr hula po zalomach insytytutu. W zwiazku z tym w czwartek po poludniu zlapalam pierwszy pociag. Przesiadki w Arth Goldau(tradycyjne 4 minuty), Lugano(najkrotsza 3-minutowa), Milano(15 minut i udalo mi sie nie spoznic) oraz Genova(30 minut, przyjechal 5 minut spozniony). Dworzec w Genui to najbrzydsze miejsce na Ziemi. Zdecydowanie mozna go porownac do Warszawy Wschodniej. W dodatku zadnego bankomatu, a z 1,50 EUR mozna swiat zawojowac.

Pociagi wloskie sa niemilosiernie brudne. Widac jednak, ze dla gosci zza granicy (Szwajcarii) bookowane sa lepsze miejsca, na samym przodzie wagonu... gdzie konczy sie peron.

Hotel urzadzany byl w stylu lat osiemdziesiatych, co wydawalo mi sie dziwnie zabawne. Mial za to niesamowity widok na morze i gory. Zbocza pokrywaly jedynie nieliczne kepki roslinnosci, rozsianej rownomiernie pomiedzy zabudowaniami w tradycyjnym stylu. Podobne budynki, choc ubarwione nieco kiczowatymi rozwiazaniami dla turystow, znajdowaly sie przy brzegu morza. Odcinek widoczny z hotelu byl ladnie osloniety przez palmy i kolorowe krzewy. Tuz pod nimi, czaily sie niestety olbrzymie ilosci lezakow, budek hotelowych, drink barow i innych ustrojstw, ktore niesamowicie szpeca krajobraz. Na szczescie z gory nie bylo to widoczne.

Taipei

Nasze zwiedzanie rozpoczelismy od Taipei. Po wielu dziwny zmianach w naszych planach zdecydowalismy sie na couch surfing i trafilismy do dzielnicy apartamnetowej, jednej z najladniejszych w Taipei. Nasza gospodyni okazala sie bardz mila i sympatyczna, choc byla troche wystraszona na poczatku. Miala kota, ktory panicznie bal sie obcych, wiec pol czasu spedzil pod kanapa. Za oknem zaparkowane bylo tysiac skuterow (Joasia jechala jednym do szpitala na zdjecie szwow).

Do obowiazkow turysty nalezal Taipei University, Memorial Hall, Longshan Temple, Taipei 101, Night Market, zoo i prawdziwa chinska herbaciarnia. Prawdziwym wyzwaniem byly zakupy, poniewaz Tajwanczycy slabo mowia po angielsku lub nie mowia wcale. Ciezko bylo tez przewidziec co jest jedzeniem i jaki ma smak, gdyz potrawy sa zupelnie rozne od naszych. Zrobilam wtedy olbrzymie zapasy herbaty i kupilam trzy tradycyjne zestawy do jej parzenia. Wieczorem pojechalismy w nad morze, gdzie af kupil olbrzymiego loda.

Taiwan - przed wylotem

Dojechalismy do Londynu roznymi drogami z roznymi przygodami, ale ostatecznie znalezlismy sie na miejscu. Potem zamelinowalam sie w calkiem milym hostelu, podczas gdy af i Joasia docierali na miejsce. Poznalismy tu czterech zabawnych Francuzow z poludnia. Nastepnie wybralismy sie na miasto. W pret-a-manger spotklaismy kuzynko-ciocio-matke-chrzestna afa.Okazala sie super ekstra mila i wyluzowana osoba i razem z nia poszlismy na dalsze zwiedzanie.

Wyskoczylismy z metra kolo London Eye, strzelilismy kilka fotek i poszlismy szukac teatru Szekspira i winiarni na poludniowym brzegu. Znalezlismy drzewa w groszki i piwiarnie. af i Joasia zamowili Staropramien, bo sa w Anglii, wiec pic angielskie piwo nie wypada, a ja, za piatym razem dalam sie namowic na zamiane soku pomaranczowego na jakis slodkie fajne cos z lodem.

Potem potuptalismy do Covent Garden gdzie wszystko bylo juz zamkniete poza pizza hut, ale znalezlismy tam chiskie sklepy z herbata i prawdopodobnie deseczkami (sic!).

Wieczorem odbyl sie spacerek i rozwazania Francuzami skad pochodza wspolokatorki Laurrry bo na srodku pokoju zostawily bardzo dziwny bagaz przykryty narzuta, z tajemniczymi napisami i kadzidelkami.